W sierpniu b.r.  uczestniczyłam w objazdowej wycieczce grupy wrocławskich nauczycieli po Białorusi. Wycieczka trwała 8 dni. Był to czas wielu pozytywnych wrażeń, często zachwytów i wzruszeń. Program wycieczki był bardzo bogaty, miałam okazję zobaczyć różne przejawy życia naszych sąsiadów, zadbane pola, piękne czyste miasta i … mnóstwo śladów Polski.
Bardzo mi się podobał pomysł pomnika poświęconego literze białoruskiego alfabetu, której nie ma w j. rosyjskim ani w j. ukraińskim, bo nie ma w nich takiej głoski – ў (u niezgłoskotwórcze). Ten nieduży pomnik na skwerze w centrum najstarszego miasta Białorusi – Połocka odczytuję jako symbol odrębności językowo-narodowej Białorusinów.
Z podziwem patrzyłam, z jakim rozmachem Białorusini odbudowują i konserwują swoją historię, tym bardziej, że jest ona częścią naszej historii. Tam, głównie dzięki świetnym przewodnikom, zdałam sobie sprawę z tego, jak bardzo jesteśmy jako narody ze sobą związani.
W trakcie wycieczki mieliśmy 2 spotkania z Polakami – członkami Związku Polaków na Białorusi: w Nowogródku i w Mohylewie. Spotkania te były wielce pouczające. Jestem pełna podziwu i szacunku dla ich przywiązania do polskości i chęcipodtrzymywania jej na tamtych ziemiach, gdzie przecież są z dziada pradziada. Razem z nimi śpiewaliśmy, biesiadowaliśmy, dyskutowaliśmy, słuchaliśmy ich i w zadumie odwiedzaliśmy dawne polskie cmentarze.
Zapragnęłam poznać dokładniej historię naszych dawnych ziem i obecnej Białorusi i zgłębić istotę wzajemnych skomplikowanych relacji między Polakami, Białorusinami, Rosjanami na tych terenach. A byli też Żydzi, Litwini i inni .Bardzo mi w tym pomogła książka, którą polecił nam na spotkaniu pan J. Żurawowicz  z Mohylewa: „Nadberezyńcy” Floriana Czarnyszewicza. To przepiękna książka o niespełnionych nadziejach i obietnicach  mimo  ogromnego wkładu Polaków w walkę o polskość tamtych ziem. Sięgnęłam też po inne książki Czarnyszewicza:”Wicik Żywica” i „Chłopcy z Nowoszyszek”. Razem stanowią trylogię. Lektura była dla mnie dużym przeżyciem – czuję silną więź z Polakami na Białorusi. Pozdrawiam Was!
A wszystkich moich znajomych i nieznajomych w Polsce zachęcam do podróży na Białoruś, by wyrobić sobie własne zdanie o tym kraju.

Irena Wójcik